Ανακαλύψεις στον τομέα της ογκολογίας μέσω των «αγγουριών της θάλασσας»

Τα «αγγούρια της θάλασσας», τα οποία ονομάζονται έτσι λόγω του μοναδικού τους σχήματος, αποδεικνύουν ότι δεν είναι μόνο σημαντικοί καθαριστές των θαλάσσιων βυθών, αλλά και πολύτιμοι συμμάχοι στη μάχη κατά του καρκίνου. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι κρύβουν μια φυσική ουσία που μπορεί να καταπολεμήσει τους όγκους χωρίς να επηρεάζει τη διαδικασία πήξης του αίματος.

Ερευνητικά ευρήματα

Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Μισισίπι και το Πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξε μια μελέτη που εντοπίζει μια σακχαρώδη ένωση στα «αγγούρια της θάλασσας», η οποία αποκλείει την δράση ενός ενζύμου, γνωστού ως Sulf-2. Το ένζυμο αυτό συνδέεται άμεσα με την εξάπλωση του καρκίνου.

«Η θαλάσσια ζωή παράγει ενώσεις με μοναδικές δομές, οι οποίες σπάνια ή καθόλου αναφέρονται στα σπονδυλωτά της ξηράς», εξηγεί η Μάργουα Φαράγκ, επικεφαλής της μελέτης και υποψήφια διδάκτωρ στον τομέα των Βιομοριακών Επιστημών. «Αυτό καθιστά τα σάκχαρα από τα αγγούρια θάλασσας ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για περαιτέρω έρευνα».

Μηχανισμός δράσης

Τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού και των περισσότερων θηλαστικών είναι επικαλυμμένα με μικροσκοπικές «τρίχες», γνωστές ως γλυκάνες, οι οποίες παίζουν ρόλο στην κυτταρική επικοινωνία και στην αναγνώριση παθογόνων. Ωστόσο, τα καρκινικά κύτταρα τροποποιούν αυτές τις γλυκάνες μέσω ενζύμων όπως το Sulf-2, με στόχο να διευκολύνουν τη μετάσταση του καρκίνου.

Ο καθηγητής φαρμακογνωσίας Βίτρο Πόμιν επισημαίνει ότι «τα κύτταρά μας καλύπτονται από ένα πλούσιο «δάσος» γλυκανών και η δράση των ενζύμων μπορεί να «κλαδέψει» αυτά τα δέντρα. Εάν κατορθώσουμε να αναστείλουμε το ενζύμο, θα είναι μια σημαντική προσθήκη στη μάχη κατά της καρκινικής εξάπλωσης».

Χημικές συνθέσεις και προοπτικές φαρμακευτικής εφαρμογής

Στην πρόσφατη μελέτη, η οποία συνδύασε διάφορες επιστημονικές προσεγγίσεις όπως η μαζική φασματομετρία και η βιοχημεία, ανακαλύφθηκε ότι η φουκοσιλιωμένη θειϊκή χονδροϊτίνη (fucosylated chondroitin sulfate) που προέρχεται από το Holothuria floridana μπορεί να αναστείλει το Sulf-2. Ένα αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι, σε αντίθεση με τους άλλους αναστολείς αυτού του ενζύμου, αυτή η θαλάσσια ένωση δεν έχει αρνητική επίδραση στην πήξη του αίματος.

Ο καθηγητής φαρμακευτικής χημείας Ρόμπερτ Ντέρκσεν τονίζει τη σημασία αυτού του ευρήματος, δηλώνοντας ότι «η ανεξέλεγκτη αιμορραγία είναι ένας από τους κύριους κινδύνους όταν μια ουσία επηρεάζει την πήξη. Επομένως, το γεγονός ότι αυτή η ένωση δεν έχει αυτή την αρνητική επίδραση είναι ενθαρρυντικό».

Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν επίσης ότι τα φάρμακα που θα προέρχονται από θαλάσσιες πηγές μπορεί να είναι πιο ασφαλή και ευκολότερα στην παραγωγή από εκείνα που έχουν ζωική προέλευση. Πολλά από τα φάρμακα στη σημερινή αγορά προέρχονται από χοίρους και έχουν υψηλό κόστος παραγωγής συνδυασμένο με τον κίνδυνο μετάδοσης ιών. Αντίθετα, οι θαλάσσιες πηγές προσφέρουν μια πιο καθαρή και αποδοτική εναλλακτική

Όπως αναφέρεται, η μαζική συλλογή των θαλάσσιων αγγουριών δεν είναι βιώσιμη λύση, καθώς οι ποσότητες δεν επαρκούν. Μία από τις επόμενες προκλήσεις είναι η χημική σύνθεση αυτής της ένωσης στο εργαστήριο, προκειμένου να γίνουν κατάλληλες δοκιμές σε ζωικά μοντέλα. «Δεν είναι εφικτό να συλλέγουμε τόνους θαλάσσιων αγγουριών, οπότε είναι απαραίτητο να βρούμε μια χημική μέθοδο παρασκευής αυτής της ουσίας», καταλήγει ο Πόμιν.

Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Glycobiology και ενδέχεται να συμβάλλει στη δημιουργία νέων θεραπειών για τον καρκίνο στο μέλλον.