Η Ιστορία της Θαλάσσιας Χελώνας «Ωκεάνια Κυμοθόη»
Η ανάρρωση και η απελευθέρωση μιας θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta είναι πάντα μια συγκινητική στιγμή. Ωστόσο, η ιστορία που σχετίζεται με την χελώνα, γνωστή με το μυθικό όνομα «Ωκεάνια Κυμοθόη», αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον χάρη στη συμμετοχή και την υποστήριξη μαθητών από το δημοτικό σχολείο του Παληού Καβάλας.
Η χελώνα, που βρέθηκε τραυματισμένη, μεταφέρθηκε στο Ινστιτούτο Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝΑΛΕ – ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ) όπου υποβλήθηκε σε απαραίτητες ιατρικές διαδικασίες και περίπου 12 φιάλες ορού. Το ενδιαφέρον των μαθητών της τετάρτης τάξης ήταν άμεσο και εντυπωσιακό. Υπό τη καθοδήγηση της δασκάλας τους, Ιωάννας Αλιατάκη, παρακολουθούσαν με αγωνία την πορεία ανάρρωσης της χελώνας, επιθυμώντας να συμβάλλουν στη διάσωσή της.
Τα παιδιά ανέλαβαν την πρωτοβουλία να δώσουν ένα όνομα στη χελώνα, δημιουργώντας έτσι μια ξεχωριστή σύνδεση μεταξύ του ζώου και του κόσμου τους. Το όνομα που διάλεξαν ήταν «Ωκεάνια Κυμοθόη», εμπνευσμένο από τη δύναμη του ωκεανού και τη μυθολογική μορφή της Κυμοθόης, θεάς των κυμάτων. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Κυμοθόη αποτελεί την κόρη του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας και το όνομά της σημαίνει «αυτή που τρέχει στα κύματα». Αυτή η επιλογή του ονόματος απέκτησε ιδιαίτερη σημασία, καθώς έγινε η ταυτότητα της χελώνας και καταγράφηκε στα πτερύγιά της για να την ακολουθεί στο ταξίδι της στο μεγάλο ωκεανό.
Η Διάσωση της Χελώνας
Η διαδικασία διάσωσης της χελώνας ξεκίνησε από το λιμάνι της Νέας Ηρακλείτσας. Στις 16 Φεβρουαρίου 2025, ο Λιμενικός Σταθμός Νέας Περάμου ενημέρωσε το ΙΝΑΛΕ για μια μεγάλη χελώνα που παρέμενε ακίνητη στην επιφάνεια της θάλασσας, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή της από διερχόμενα σκάφη. Οι κάτοικοι που την παρακολουθούσαν επί μέρες θεωρούσαν ότι ήταν ήδη νεκρή.
Με αρκετή δυσκολία λόγω του μεγέθους και του βάρους της, που ανέρχεται στα 37 κιλά, διακομίστηκε στο ΙΝΑΛΕ. Εκεί, τοποθετήθηκε σε θερμαινόμενο χώρο αρχικά σε δεξαμενή χωρίς νερό και έλαβε τις πρώτες βοήθειες. Η εκτίμηση της κατάστασής της αποκάλυψε ελλιπή θερμοκρασία σώματος, αλλά χωρίς εμφανή τραύματα.
«Οι θαλάσσιες χελώνες, ως ερπετά, ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους ακολουθώντας το περιβάλλον τους», εξηγεί ο διευθυντής του ΙΝΑΛΕ, Μάνος Κουτράκης. «Πολλές χελώνες μεταναστεύουν σε θερμότερα νερά το χειμώνα. Η συγκεκριμένη χελώνα πιθανώς προσπαθούσε να βρει ήλιο, αλλά οι χειμερινές συνθήκες ήταν πολύ ψυχρές για να αντέξει». Όταν οι χελώνες υποφέρουν από υποθερμία, δε μπορούν να τραφούν και, ως αποτέλεσμα, κινδυνεύουν από πνευμονία και θάνατο.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2025, η χελώνα μεταφέρθηκε σε θερμαινόμενη δεξαμενή με θαλασσινό νερό και άρχισε να τρώει μύδια, δείχνοντας σημάδια βελτίωσης. Έναν μήνα μετά, κατάφερε να κολυμπήσει άνετα και σχεδόν είχε πλήρως αναρρώσει. Σύμφωνα με συστάσεις του συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ, αποφασίστηκε να παραμείνει σε παρακολούθηση μέχρι οι καιρικές συνθήκες να επιτρέψουν την επιστροφή της στην θάλασσα.
Μετά από τρεισήμισι μήνες ανάρρωσης, ήρθε η συγκινητική στιγμή της επιστροφής της στην φύση. Οι υπεύθυνοι του ΙΝΑΛΕ, με τη βοήθεια του λιμενικού, μετέφεραν τη χελώνα στον θαλάσσιο κόλπο του Παληού Καβάλας. Οι μαθητές του δημοτικού σχολείου, που είχαν παρακολουθήσει το ταξίδι αυτής της χελώνας, εξέφρασαν τη χαρά και ικανοποίησή τους, επιβεβαιώνοντας τη σημασία της συμμετοχής τους σε αυτή τη διαδικασία.
Η σύνδεση μεταξύ των παιδιών και της χελώνας, καθώς και η ενεργή συμμετοχή τους στην παρακολούθηση της ανάρρωσης, υπογραμμίζει τη σημασία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Η ιστορία της Ωκεάνιας Κυμοθόης είναι μια έντονη υπενθύμιση για το πόσο σημαντική είναι η ευαισθητοποίηση και η συμμετοχή των νέων στην προστασία της φύσης και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Φωτογραφίες παραχώρησε το ΙΝ.ΑΛ.Ε.